opgedrongen ziekte
Ik lees in jouw zinnen
het verscheiden
van de duistere mens
er is geen gelaat meer
kant noch wal
vel tegen vel
puist en steencyste
alle individualisme
bloot gelegd
in een poel van
naakte aanschijn
het gaat oeverloos
ophemelen
van ziektebeelden
ingebeeld
opgedrongen
sociaal rond draaien
theatrale empathie
van een generatie
want
het blinkt zo mooi
aan de oppervlakte
maar zwijg
over de zwarte romanticus
met zijn
pretentieuze intellectualisme
hij heeft een broertje dood
in een ziek bedje
een steekje los
of wil er niet aan
het pillen of rond
de industriële pot draaien
noemt zichzelf poweet
en zijn pezen onverkoopbaar
zou ik, wil ik, kan ik
maar dan onversneden
en dat gaat niet in massa's
of was het niet
ook één van die snelheidsziektes
te diagnosticeren
in een paar kapitale letters
Geplaatst in de categorie: maatschappij