inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.138):

In het oude bewust

de zouten van mijn lichaam
verlangen naar die achterbleven

binnen dit ogenblik van tijd
draag ik ze met water
omdat de zee mij niet verlaten heeft
toen ik haar verliet

de tranen die ik nu vergiet
getuigen brak van spijt
eeuwigheid van simpel leven
en sterven ben ik kwijt

geen van mijn prille vormen
bacterie worm pantoffeldier
kan mij het tijdsbestek bezorgen
waarin ik een zal zijn
met vorig heden
voor immer van mij afgesleten

zal straks een wetend wezen
mijn vergetelheid nog erven
als dit oppervlakkige bestaan
terugkeert in haar oude baan

Schrijver: Ludy Bührs, 22 mei 2009


Geplaatst in de categorie: lichaam

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 563

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Rudolf
Datum:
22 mei 2009
Vooral de laatste 2 strofen vind ik fraai.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)