voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.717):

niets van toekomst

we spreken af aan het station
klokslag

als de laatste trein vertrekt

en ik zie de dichter
vallen uit zijn woorden en uit
mijn hoofd

alsof de boodschap
niet genoeg is om de afstand
mee te dragen

vertel maar wat, zeg je

maar ik hoor
slechts dat ene woord
van tijd

dag, vorm ik
en verlies de ruimte
in het likken van mijn woning

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 22 juni 2009

Geplaatst in de categorie: psychologie

niets van toekomst

1
2
3
4
5

3.5 met 25 stemmen

591

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Corry van Emmerik-Koenekoop, 16 jaar geleden

Ik ken weinig mensen die een dergelijk thema zo subliem kunnen verwoorden als jij!
Wat een prachtige beeldspraak!

Sanne L, 16 jaar geleden

Wat weer een mooie beeldspraak!
Heerlijk.

Quicksilver, 16 jaar geleden

Een gedicht uit diep gevoel zooooooooooo droefmooi onder woorden gebracht! Prachtig geschreven dichtster kerima ellouise!

wietewuiten, 16 jaar geleden

Droef thema, maar kaarsrecht neergelegd als de rails waarover deze verzen denderen.

annabel, 16 jaar geleden

Ruimte komt en gaat, evenals de woorden.

windwhisper, 16 jaar geleden

Een schrijven om op handen te dragen.

julius dreyfsandt , 16 jaar geleden

Prachtig beeld neergezet.

Geef je reactie op deze inzending: