Aan het eind de nieten
de liefde gaat teloor
in dit vergeten huis
duikt weg, verschuilt zich
achter dichtgevallen deuren
want niemand waagt zich langs
de stille wachter bij de poort
zelfs niet meer in mijn tuin
tussen de rijkbloeiende rozen
waar avondkoelte lokt
met wijn, muziek
reikhalzend als een goede vriend
met weinig woorden
hoe zal ik dan nog kunnen delen
dát kunnen uiten wat ik in mij heb
het weten van nooit meer
valt zwaarder nog dan pijn
het liefdesspel gespeeld
met aan het eind
de nieten
Geplaatst in de categorie: emoties