voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.984):

ceremonie

laatste woorden scharrelen zich
rond weggeworpen
stof

alles houdt zich stil
in dit hartbrekend ogenblik

wanneer ik mijn naaktheid
in jouw zwarte handen
afleg

als een kleed van verlangen

om een rivier te worden
naar die oneindigheid
waar vlinders

de waarheid
aan geliefden hangen

leugens slechts een poëtische
haarwrong zijn, afgesneden van de avondwind
op frêle schouders

en zo, wegens de dood, op een witte huid
van kralenkrijt

Schrijver: kerima ellouise, 10 juli 2009

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

3.5 met 26 stemmen

442

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Quicksilver, 16 jaar geleden

In dit bijzondere gedicht zitten strofes, die mij diep hebben ontroerd.

Hazen, 16 jaar geleden

Een pracht- en leesheerlijkheid!

Gerhard Burgers, 16 jaar geleden

Triest gedicht met een vleugje hoop in de vierde en vijfde strofe. Bloedmooi.

elze, 16 jaar geleden

De laatste woorden, het is vreemd, maar deze woorden worden niet vergeten, schitterend.

Henk Knibbeler, 16 jaar geleden

Mooi werk de laatste weken, maar allemaal zo zwaar beladen van stof, het is zomer!

annabel, 16 jaar geleden

Indrukwekkend en stilmakend...

Geef je reactie op deze inzending: