Rouw draagt,,
Rouw draagt wollen dekens
verwarmen het kille hart
dat nog niet spreekt
maar woordenloos beleven
Wanneer de wolken samenzweren
en hun druppels laten vallen
misschien wordt er dan gehuild
in liefdevol omarmen
En de stilte zich laat horen
als zacht gefluister in de wind
het moment van samenkomen
wanneer een zucht de stilte breekt.
Zie ook: http://home.deds.nl/~jannyschepenaar/
Schrijver: Moeke
Inzender: Janny, 13 juli 2009
Geplaatst in de categorie: afscheid