inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.237):

kraa-kraa-kraa

iedere dag
wanneer mijn twee Bertha's
hun ochtendwandeling rondkakelen, vol overgave

verspreiden ze
versgelegde roddeltjes tussen boom en bloemen
rozenstruiken en het geluidloos groeien van een web

ik zie
het onkruid dan welig tieren
terwijl het weeë gras krimpt met het hart eenzaam
omlaag als een steen

brutaal vliegen kraaien zwart
rond de woorden, pikken genadeloos
net aan de rand

laten roekeloos regen vloeien

ver weg
van hun spiegellijst en nagebootste tijd


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 24 juli 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.7 met 21 stemmen aantal keer bekeken 388

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Roland Hainje, 16 jaar geleden
'ik zie
het onkruid dan welig tieren
terwijl het weeë gras krimpt met het hart eenzaam
omlaag als een steen' prachtig, dichtster.
julius dreyfsandt, 16 jaar geleden
een mooi gedicht,,,,,
jan haak, 16 jaar geleden
Die Bertha's en hun roddeltjes waar de kraaien niet op stok mee zullen gaan...Mooi beeld, Kerima.
Quicksilver, 16 jaar geleden
Kraa-kraa-kraa, ik zie de twee Bertha's rondwandelen met hun getokkel en vastgelegde roddeltjes. Erg, erg mooi!
Hanny, 16 jaar geleden
Alleen al die versgelegde roddeltjes zijn een brede glimlach waard. Wat een lekker kippetje van een gedicht!
elze, 16 jaar geleden
ze zullen leggen gelang de wind ze is gezind, schitterend.
Manuel Van den Fonteyne, 16 jaar geleden
Zeer knap en zeer leuk hoe je de mens kan vinden tussen de kippen!
annabel, 16 jaar geleden
Wat een juweeltje!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)