Netgedichten

netgedicht (nr. 27.383):

enveloppe met inhoud

Mijn broer kwam langs en vlak voor hij zou
gaan, gaf hij me een envelop.
Ik zei nog: niet jarig en tòch een enveloppe
met inhoud. Waarop mijn broer beweerde
'èn onbetaalbaar'!

Maak maar open als ik weg ben …..En zo
gebeurde. Tranen rolden over mijn wangen
toen ik in het gezicht van een vierjarig kind
keek…een meisje met donkere krullen en
even zo donkere ogen.

Zelfbewust keek ze in de camera, ze scheen
helemaal op haar gemak.
Mijn Moeder, het kind uit de bergen. Een mooi
meisje, de onschuld in haar gezicht.
Nóg twee foto’s, daar was ze zeventien.

Een mooie jonge meid… Mam, ik mis je zo, waar
blijft de tijd? Als je nog zou leven en je zou deze
foto’s terugzien, zou ik je willen vragen:
Mam, was je gelukkig en had je van het leven dat
je hebt mogen leven ooit spijt?

Ik kreeg vandaag een enveloppe met inhoud
woorden schieten mij te kort!