Mijmeringen over de Dood (2)

telkens als de dood
zijn aanwezigheid laat voelen
schaaft hij aan leven
steelt een lach
zal een deel van mij bekoelen

ik herinner de weelde
bewust geklemd in gedachten
totdat zij als zand
door de vingers glippen

zij hebben nagelaten
de pijn te verzachten

*

ik maak de dood
tot mijn lief om
eindeloos te beminnen

zullen dan grenzen
zich langzaam ontsluiten
en leegte zich vullen
met vertederende zinnen

dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 26 stemmen 1.321