Als opium

De tijd hij fladdert
door de armen, het
fijne zand verglijdt
door zandlopers en
de dunne vingers van
een uitgestoken hand,
de laatste korrels sisten
me de namen toe van
woorden uit het hart die
we gisteren nog niet wisten ,
ze sliepen bij het horen en
glipten weg in eeuwigheid,in
je ogen het licht gemaakt of
door handen die hem raakt,de
lust als opium te laten rijpen
uit die kunst ontstaat de rust.

Zie ook: http//www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 7 november 2009

pebmartenskpnmail.nl

Lust als opium

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 341