inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 28.876):

Als opium

De tijd hij fladdert
door de armen, het
fijne zand verglijdt
door zandlopers en
de dunne vingers van
een uitgestoken hand,
de laatste korrels sisten
me de namen toe van
woorden uit het hart die
we gisteren nog niet wisten ,
ze sliepen bij het horen en
glipten weg in eeuwigheid,in
je ogen het licht gemaakt of
door handen die hem raakt,de
lust als opium te laten rijpen
uit die kunst ontstaat de rust.


Zie ook: http//www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 7 november 2009


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 171

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
10 november 2009
Email:
kerima.ellouisegmail.com
Woorden als opium en zo naar eeuwigheid: een kunst.
Naam:
Anneke
Datum:
8 november 2009
je gedicht zijn woorden uit het hart.
Mooi en intiem.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)