inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 29.451):

- Als een lichte schaduw -

tastbaar als spanning,
werkelijk waar onverklaarbaar
als een lichte schaduw die mij troost
ben je ver weg zo dichtbij
onzichtbaar voel ik je hand aanwezig

losgemaakt en geanalyseerd
zo moedig en triest, schijnt hemels licht
de stiltesluier zacht als fijne mist
zo mooi als door schaduwen heen
loop ik heel dicht naast je in het niets.

heb ik als ongeluk opgegeven
alles wat jij voor mij was,
betekent daarom donker schaduw,
terwijl het mooie licht gewoon eerder was
de wereld en het heelal verdrietig eindig is?

gaan onze levens nooit meer samen
gedachten zijn als dood verstomd,
meegenomen ben je zonder mij te vragen
naar het begin van helemaal mooie dagen
hoef niet te weten waar jij werkelijk bent.

in gedachten danst wat jij ooit was,
verder als kleine puntjes licht
ver weg als grote lichte schaduw ga je
door de donkere dalen van eeuwig niets.

Schrijver: Sabrina Bielac, 7 december 2009


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 58 stemmen aantal keer bekeken 912

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
27 januari 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
een erg mooi gedicht!
Naam:
hans duzijn
Datum:
11 december 2009
Email:
hansduzijngmail.com
Prachtig, dit gedicht is een lichtstraal: 'door de donkeren dalen van het eeuwige niets', wat je leven geeft.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)