inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 29.840):

Sneeuwpersjes

De buurvrouw, een Hongaarse
heeft het mij geleerd,
zodra er sneeuw gevallen is
je persjes vlijen op het ongerepte.
Zoals vroeger op het gras
de lakens bleekten,
veel wit op weinig groen,
zo liggen daar mijn kleden
tot het wit ze heeft bedekt.

Dan kom ik,
een knipoog naar opzij,
veeg sneeuw tot in de polen
van links naar rechts
en andersom, keer,
laat ze weer ondersneeuwen.

Geklopt, verspreid
op vloerverwarmde tegels
schoon gewreven,
door pluizen
blauw en rood omgeven
liggen ze te drogen
voor mijn knieën,
schone witte doeken
vielen grijzig in de mand.

Hoogpolig, wonderschoon,
vertolken mij
de handgeknoopte kleden
hun zeer oprechte dank.


Zie ook: http://cobypoelman.gedichtensite.nl

Schrijver: Coby Poelman-Duisterwinkel, 30 december 2009


Geplaatst in de categorie: vrouwen

2.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 391

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
c. paris
Datum:
30 december 2009
een mooi gedicht dat je aandacht vasthoudt.
Naam:
Manuel Van den Fonteyne
Datum:
30 december 2009
Email:
drebddronefishmsn.com
Schitterend hoe je hier met ruimte en beweging speelt. Graag gelezen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)