inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.015):

- AlS FoUt beSchoUwD –

Ergens de grond geraakt,
verlamd door een foute beslissing
allerlei belemmeringen
stil afwachtend
gekoesterd
het verbannen woord is
toonloos, loodzwaar, gevallen.

De bestempelde fout,
die nooit een fout wilde zijn
hij stierf zo eerloos en zo anders,
door angst
viel voor verkeerde keuze.

Vicieuze cirkels blijven,
draaien denkend,
dat het ze niet meer zal lukken,
namen op het unieke moment
een toonaangevende beslissing.

De mislukking faalt,
kan tussen lijnen lezen
hij kent zijn oude boodschap
bezweert zijn eigen missie,
management onafgemaakt
corrigeert zichzelf,

durft bijna niet meer te dromen.

aLS FoUt beSchoUwD,
koestert slinkse rouw ambitie
volgend elke zin en lijn opnieuw
onverschillig
wenst de gegraveerde
betekenis te hebben.

Kleurt op duizend fronten
daden, dik gedrukt
de foute uitdrukking
mislukt in alle pogingen
om rare spelling te verwerpen,
fout die proeft dat waarheid
geen lege bladen zijn..

Fout, geurende stempel
van magnoliahout.

Schrijver: Sabrina Bielac, 10 januari 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 66 stemmen aantal keer bekeken 241

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Walther
Datum:
16 januari 2010
Email:
waltherhwaltherhenk.nl
Ik zit hier in een rumoerig internetcafé je mooie gedicht te lezen.
Ik heb geen verstand van poëzie in die zin dat ik geen dichters ken, maar de stijl van dit gedicht - Als Fout Beschouwd - doet mij denken aan een gedicht dat ik lees in de training van Annie van Essen Bosch, voor een positief geloofsleven.
Dat zegt je misschien niet veel, daarom wil ik het later wel plaatsen onder vermelding van herkomst uiteraard. Zeer poëtisch, wat kan ik zeggen? Ik hoor hier spijt in terug, nadenkendheid en een filosofische geest. Je hebt ongetwijfeld een hoop meer in je mars is mijn stellige vermoeden als ik dit lees.
Als onze computer heel is, of als ik weer in Nederland bij mijn eigen pc ben (die geen problemen heeft) ga ik meer gedichten van je lezen want, vreemd genoeg, ik herken hier iets in wat me een geruststellend gevoel geeft. Ik ben niet de enige die fouten maakt, wat ik natuurlijk wel wist maar nu kan ik het ook met mijn eigen ogen zien.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)