De avond valt, de stilte keert...
De avond valt, de stilte keert,
de uren lijken trager,
de luiken dicht, de dromen nu nog ver,
maar 'k weet dat ook het diepste heimwee
ergens weer te vinden is; de beelden komen
weer tot leven, ze lokken en ze wenken
tot plots de ziel weer ziet: herkent
wat onder sneeuw en ijs verborgen lijkt.
Een avond als zovele ooit, maar toch
een nieuw begin, een weer geboren worden.
De avond valt, de ziel is weer tot rust gekomen.
skynet.beGeplaatst in de categorie: emoties
avond 3.0 met 14 stemmen 
658
658
Geef je reactie op deze inzending:
en d' aarde zacht met sneeuw werd toegedekt
het licht zich niet meer tegen donker weert
en rust een glimlach rond je mondhoek wekt
gaan herinneringen als beelden je ziel passeren
om al dan niet bewust lessen te leren.