inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.176):

Avond

Het kost haar moeite, maar zij staat,
door ’t open raam hoort zij kinderen zingen,
de dag ging zoals zo veel dagen gingen,
kinderen fietsen lachend door de straat.

Geen mens kwam even langs of praat,
de dagen slijten met herinneringen,
kinderen die hun eigen pad opgingen,
de klok tikt door, het wordt al laat.

Een schaduw trekt over haar gelaat,
wolken die de zon verdringen,
zij kijkt naar foto’s die haar omringen,
de dagen gaan in eendre regelmaat.

Een zomer die verloren gaat,
de zon gaat onder, het wordt al laat…

Schrijver: jan Arno, 19 januari 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 274

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)