inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.292):

Klinkers verleggen.

We verleggen klinkers
van de ene hof naar de andere,
misschien passen ze wel helemaal niet,
maar da’s van latere zorg.

Ieder van ons kiest een richting
bij de nu naderende aftocht.
Er blijft contact, zoals afgesproken,
voeling zal er blijven, als altijd.

Ook jij zult van voren af aan moeten herbeginnen:
ik ben al eerder gestart dan jij,
eerst met veel vallen en opstaan, dat wel,
maar nu is het zuiver en oprecht.

Wat ik wel zeker weet,
is dat jouw beste tijd nog moet komen,
al kun je dat zelf nu nog niet geloven.
Maar ik moet verder, en jij moet verder.

Het ga je goed, en wel bedankt,
moeder van mijn kinderen.
Tot hier maar gaan we samen,
nu moet ik echt afscheid van je nemen.

Schrijver: Peterdw., 20 januari 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 746

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Inge Deconinck, 15 jaar geleden
Afscheid is hard maar je verzachtte het met alles te verwoorden ,hoewel het keihard blijft.(ik besef het)
Je titel past uistekend is alweer zo origineel en symbolisch!Daar hou ik van.
Sterkte onderweg op je nieuwe weg en vooral: heel veel geluk!
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Ieder zijn eigen pad, mooi gedicht!
LadyLove, 15 jaar geleden
Mooi afscheid schilderde je hier:)
Paula Hagenaars, 15 jaar geleden
Mooi als je dit zo kan verwoorden Peter.
Gerda, 15 jaar geleden
afscheid,ieder een eigen weg inslaan,mooi omschreven Peter!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)