De kinderlach
Het allermooist aan ’t Noordzeestrand,
was niet de branding of ‘t warme strand,
de vissersboot aan verre horizon,
of de goudgekleurde ondergaande zon.
Niet de mooie schelpen in ‘t warme zand,
de meeuwen etend uit mijn hand,
die daarna opgingen in hun spel,
van vliegen, zweven en dalen snel.
Nee, het altijd durend krachtenspel,
van wind en water boeien wel,
maar ’t aller-diepst aan ’t Noordzeestrand,
trof mij de kinderlach aan de waterkant.
Geplaatst in de categorie: emoties