inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.487):

- Mijlenver -

Mijlenver zal de zee de zoutige liefde dragen
in de branding van mijn gedachten,
terwijl de klippen beslissen wat zij raken
en de eb op de vloed zou willen wachten.

Mijlenver draagt het vermogen mijn verdriet
een verzameling herinneringen spoelt de schelpen weg,
voelt de wind mijn ruisende zorgen niet,
opgebouwde spanning, ze weert het leven echt.

Mijlenver, zoveel lichtjaren ver bovenuit
hinken verloren jaren eenzaam achterop,
woelt onbereikbaar, de geur van oude geliefden
verlangend kijkt bedreiging torenhoog neer erop terug.

Mijlenver, ik betrap mij er soms op,
mijlenver af van de werkelijke essentie
simplistisch en gewetenloos onbereikbaar,
ondoordringbaar ontzettend in zichzelf gekeerd,
opgebrand als een donkergrijze brok graniet.

Mijlenver, conform de natuur ongrijpbaar en onbestaand.

Schrijver: Sabrina Bielac, 4 februari 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 54 stemmen aantal keer bekeken 246

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
sailing Kris
Datum:
6 maart 2010
Mooi en beetje waar
Naam:
Martien Montanus
Datum:
4 februari 2010
Email:
mamamoloxs4all.nl
Mijlenver...waar en wat brengt het je nog, mooi om even met je mee te mogen reizen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)