Netgedichten

netgedicht (nr. 30.636):

het gezicht van een hart

misschien kan ik in jou
pijnloos sterven

als regen min of meer regen is
en de dood met zijn wijsvinger
mijn ogen geneest, zacht
en onverklaard

het zou op stilte lijken; geleend
uit schaduwen van glas

of op witte vlokken
in een hand

wanneer niemand merkt
dat het sneeuwt, vroeg
tegen het raam

misschien is mijn zwijgen
niet genoeg

en word ik door het liefhebben
bewogen

stilletjes en eenvoudig
in elk toekomstig woord

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 6 februari 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

het gezicht van een

3.4 met 25 stemmen

587

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Hilly N, 15 jaar geleden

Een bijzonder gedicht

Berta, 15 jaar geleden

Mooi, apart gedicht.

marije hendrikx, 15 jaar geleden

zo mooi en kwetsbaar als de witte sneeuwvlokjes in de holte van je hand

annabel, 15 jaar geleden

Graag gelezen, Kerima.

pama, 15 jaar geleden

We willen vanuit de ervaring van het hart altijd beter willen doen in de toekomst. Vraag blijft of we niet in de zelfde valkuilen zullen trappen. Mooi verwoord.

LadyLove, 15 jaar geleden

Het begin is sterk, en houdt mijn aandacht vast, maar de laatste strofes zouden iets strakker kunnen :)

Manuel Van den Fonteyne, 15 jaar geleden

Mooi, hoe het goed is allemaal, lijkt het wel een beetje doodgaan. Graag gelezen kerima.

Geef je reactie op deze inzending: