inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.713):

- De avond viel doodstil -

de winterlucht verfriste hard,
vluchtte als tocht door deze kamer
overgegleden liefde
bleef doodstil geïncarneerd,
bleef als het licht na zonsondergang
zonder lang te twijfelen achter..

de avond viel, herinnerde mij
aan de donkerste nacht in mijn bestaan
hulde de ademhaling in energetische kracht,
in plechtige vredevolle waarde
de mond zonder een enkel geluid gesloten
om dood te laten gaan.

de handen gevouwen als een zondaar,
uitgebroken uit zijn dorre cocon,
wist het hiernamaals de fundamentele waarheid
treffend te vertellen, zoals enkel de mens dit kan,
en zag in schoonheid dood voor ons verborgen

Schrijver: Sabrina Bielac, 15 februari 2010


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 68 stemmen aantal keer bekeken 1.544

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
A.Albert
Datum:
21 februari 2010
Zeer aangrijpend geschreven.
Naam:
pama
Datum:
16 februari 2010
Email:
pebmartenshome.nl
Je gevoel laat je steeds reïncarneren en ontstaat er iets nieuws.Mooi gedicht
Naam:
Rymen D
Datum:
16 februari 2010
Email:
rymen_145hotmail.com
mooi

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)