inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.856):

Het laatste licht

Het laatste licht


Handen vastgeketend aan de
Mergelmuur
Waar mijn eenzame schaduw
Wandelt in de duistere grot

Waarin mijn verkleumde
Voeten verstijven
En mijn verminkte ogen
Zoeken naar
De brandende toorts
Van de laatste lichtstralen

Misschien wacht ergens
Wel mijn droomvrouw
En baadt zij haar ranke
Lichaam in het diepe
Grotwater

Waar de stroming haar lichaam
Streelt en het laatste licht
De tranen in mijn ogen droogt.

Theo Wuestenbergs

Schrijver: theo wuestenbergs, 21 februari 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 87

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)