Hoop
je beweegt tegen muren van dromen
als kaars in een lege nacht
ik zwijg in de bubbel van stilte
wanneer ik je lach zacht vang
soms is er die vraag
in een gedicht of woord
dat ik spreken wil zonder geklaag
in een rond geslagen akkoord
hoe wij dode dagen kunnen ontlopen
en met de zon de sterren zullen belichten
want ik vang de wind met boerinnenknopen
opdat wij de vrees van liefde afdichten
en wisten wat we deden in alles wat we doen
als de wijzers van gemis een tikje in tijd terugslaan
Geplaatst in de categorie: emoties