inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.341):

voor wie ik liefheb

sterren doven uit
ik sta in het duister en zie de wereld
voor me

er is geen armlengte
of het altijd gedroomde, geen groet of zoen
roert de wind

er is volkomen stilte

niets bestaat
mompel ik hardop, ook niet de huizen
die uit het zwarte vallen, dakloos en ondoorkruist

zelfs geen ramen met groot gemis

ik schrik
van mijn eigen stemgeluid, vreemd, alsof het uit de diepte
van een doodse ruimte komt

misschien aanschouw ik de waanzin
misschien is mijn ziel de voltooiing van waanzin

ik spuug mezelf uit, genadeloos
naakt

de oneindigheid schudt met
dertien grenzen


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 11 maart 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.1 met 23 stemmen aantal keer bekeken 592

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

mobar, 15 jaar geleden
Erg mooi gedicht.
Sabrina Bielac, 15 jaar geleden
Prachtig netgedicht Kerima!! Graag gelezen!!
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Zelfs door het donker heen, is er het werelds licht, open en vol glans.
Bijzonder mooi geschreven Kerima!
Quicksilver, 15 jaar geleden
Meerdere malen heb ik dit gedicht gelezen. Is een moeilijke ondoorkruisbare stroom die me bekruipt. Toch met het gevoel van bewondering om dit zo te kunnen schrijven! Ik vind het geweldig mooi dichteres kerima.
lijda , 15 jaar geleden
Dit gedicht is onbegrijpelijk mooi.
Hanny, 15 jaar geleden
Grenzeloos mooi geschreven, ik zie de diepte van het niets.
Henk Knibbeler, 15 jaar geleden
..wil ik heten, ofwel Kerima, meer nog dan andere keren lees ik deze raadselachtige poëzie met belangstelling en kijk naar buiten, zoek de sterren, hoeveel?
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Wat is werkelijkheid?
Het zou zo maar een droom kunnen zijn, maar wel een met prachtige ondertiteling!
pama, 15 jaar geleden
Kerima, om zo te kunnen schrijven heb je in ieder geval de poëzie lief. ( en ook een beetje diegene die het mag lezen. )
Roland Hainje, 15 jaar geleden
ja, dichtster... dit zet een mens aan`t denken.
bestaan wij en de wereld om ons heen echt?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)