inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.482):

Verzuring?

Verzuring?

Open veld vol zuring, het
groene rood, het rode groen
de bittere smaak van toen,
bood ze me in alle wijdte,
de verte, de tijd in armen
verstrengelt, kon wat
haar verwijten, die weide
waar je de deugd in legt, in
de schoot van jeugd, een
smaak tot aan onze horizon,
een onvoorspelbaar hurken
in de wind van een ongelijke
bloeiwijze van beider kind,
hoe het nooit verzuurd, hoe
het tijdloos openspringt.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 18 maart 2010


Geplaatst in de categorie: lightverse

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 249

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Ilse, 15 jaar geleden
Koester van het kind in onszelf en we koesteren de wereld, zo mooi omschreven en fijn om te lezen.
Ilse, 15 jaar geleden
Ontroerend mooi.
Harry, 15 jaar geleden
Bepaalde gevoelens blijven altijd, mooi beschreven.
Inge, 15 jaar geleden
In de schoot van de jeugd blijven mooie herinneringen bestaan, mooi opgeschreven.
Anna, 15 jaar geleden
Heerlijk gedicht, prachtige beeldspraak.
Thea, 15 jaar geleden
Altijd proberen positief terug te kijken, mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)