Netgedichten

netgedicht (nr. 31.399):

Mijn laatste traan.

Morgen valt hier
mijn laatste traan,
en ben ik verlost van
jarenlange bliksemblikken.
Ik ben er overmorgen
van bevrijd,
die dondervloedse woorden
als ontbijt
en zal ik zelfstandig
verder gaan.
Vanaf dan zoek ik mijn heil
in opgetogen eenzaamheid:
al raak ik mezelf misschien
wel kwijt
zie ik toch reikhalzend uit
naar nieuwe dagen.
Ik denk wel niet
dat ik het redden ga,
maar mij
zul je niet meer horen klagen.

Schrijver: Peterdw., 19 maart 2010

peterdw-

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: afscheid

Eenzaamheid

4.0 met 34 stemmen

2.192

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Paula Hagenaars
Datum:: 19 maart 2010
Email:: paulaszeelandnet.nl; Wat een mooi gedicht Peter hier voel ik toch ook emotie in.

Naam:: elinora
Datum:: 19 maart 2010; erg emotioneel gedicht,heel veel sterkte toegewenst..

Naam:: Roland Hainje
Datum:: 19 maart 2010
Email:: r.hainjegmail.com; een gekozen afscheid.indrukwekkend, dichter.

Naam:: pama
Datum:: 19 maart 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; Onafhankelijkheid en zelfstandigheid is het hoogste goed, als de liefde daar nog bij kan komen is het
(bijna)perfect. Misschien te veel gevraagd, heel mooi verwoord, Peter.

Naam:: lijda
Datum:: 19 maart 2010
Email:: lijda-zielemanhetnet.nl; dat heb je alles goed verwoord, opluchting en eenzaamheid, het komt goed!

Geef je reactie op deze inzending: