inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.934):

Andere bühne?

Kon ik maar zijn zoals de aarde,
woordeloos, meeslepend, alles
omvattend, temperamentvol
of loos,van iets van alles
en niets van niets wetend,
maar zie wat ik gedwongen
ben te zien, de gestileerde
tijd van op- en ondergang,
hoofdpersoon in eigen overgang,
een acteur aan onzichtbare
lijnen bewogen in een
overladen seizoen zoekend
naar een andere bühne, waarop
het doek al is gevallen
in een schouwspel van
alle sterren, waarvan
het licht werd uitgedaan.


Uit de bundel :
Wie doet ons het licht uit?

Schrijver: pama, 10 april 2010


Geplaatst in de categorie: wereld

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 320

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Job, 15 jaar geleden
Aan de vage lijnen van ons gemoed zijn we vaak marionetten, mooi gedicht.
Hans, 15 jaar geleden
Prachtig gedicht.
Lea, 15 jaar geleden
We zijn vaak marionetten van ons eigen gedachte. Heel mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)