Netgedichten

netgedicht (nr. 31.883):

het kleine zingen

een stem wacht, vrijwel
vergeten

ik schrijf een lange brief als trouw
benader voorzichtig de eerste bloemen
tussen woorden

het was een slecht jaar
waarin woorden zelden groot waren

gekloofde lippen dronken wijn
werden vrij en vrijer, speelden met geboorterecht
en het thuiskeren in een stip

want wat is een dag
een mooie dag

als niets verandert
in het lover wanneer een merel zingt
schuw in het lentenest en de zon nog denkbeeldig slaapt

een stem passeert
spint schaduwen rond mijn lijf

ik herschrijf het lot
en verander in het huis van steen

zonnegeel