Mijn negerin
Voornaam en bruin zie ik haar lopen,
breeduit gevuld m'n raam voorbij.
Na alle slavernij van vroeger vrij
was zij gelukkig naar het scheen.
Nog zweeft een wereld om haar heen
van katoenplantages uit het Zuiden,
van Oh My Old Kentucky Home
met zomers uit een verre droom.
De negerhut, die van Oom Tom,
is altijd nog haar huis en haard,
haar hart in deze schat bewaard
blijft zichtbaar bij het blokje om.
Ik keek haar na terwijl ik zag
hoe een verdriet haar vergezelde,
een leed haar aangedaan vertelde
van blanken met hun fraai gedrag.
Zo ik haar morgen mag ontmoeten,
dan sla ik beide ogen neer
en mompel iets dat lijkt op groeten,
maar een excuus is voor 't weleer.
Geplaatst in de categorie: algemeen