au revoir

de schok nog voelbaar toen ik
in de oude man die vlak voor
mijn neus de straat overstak
jouw gestalte, gebaren en trage
tred herkende

en ik je bijna omhelzen wilde
jou na bleef staren tot je als
een schim uit ‘t zicht verdween

blij en droef tegelijk dat ik je
weer eens zag en deze keer niet
naar boven hoefde te kijken
dat jij, zij het voor even, niet
dood maar levend was

dag pa, heb ik jou nagefluisterd
wellicht kom ik je nog eens tegen
omdat jij mijn vader was, immer
blijven zal, zolang ik leef jou
steeds herscheppen wil

je niet vergeet, jou nooit vergeet

Schrijver: bert van der linden, 20 april 2010

mjc.leemreijzehome.nl

overlijden vader

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 24 stemmen 1.177