voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.178):

gebroken vleugels

zo dichtbij
en toch,
zo ver van hier

zie ik
je schuilen
in 't sprookjesbos
achter de zon
met ineengekrompen lijf

staar ik
in open
heldere ogen
die vertellen
over eeuwige jeugd

och, regenboog vogeltje
met gekwetste vleugels

het was niet jouw schuld

Zie ook: http://www.magixarts.org

Schrijver: pelgrim, 21 april 2010

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

3.6 met 13 stemmen

357

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

marije hendrikx, 15 jaar geleden

zojuist raakte ik betoverd en verdwaald in jouw magische wereld; met verbazing vraag ik me af hoe jij mij kon waarnemen.
Prachtig dit gedicht..

pama, 15 jaar geleden

Een mooi moment uit een sprookje, met gevoel verwoord.

Geef je reactie op deze inzending: