Bomenlandschap

de maan schijnt boven de rand
van een zwart bomenlandschap
aan het einde van de tuin

een ring van schijnbare nevel
draagt het weerkaatsend licht
tot aan flarden van pluizige wolken

de slaap wil niet vlotten
en zie in het hoge gewelf
een engel van vreugde dansen

ik lijk de vrijheid te vieren
aan geketende gedachten
en in mijn rieten stoel
een sigaret voortdurend vragen stelt;

heeft het leven mij bedrogen met verwachten
of zag ik de zon door een bril zonder glazen
hoe het ook zij, mijn geest is te helder
voor mijn slaaptegoed in bed:
het bloed blijft door de hersenen razen

ik tuur in de verte van het verleden
en verdwaal in de massaliteit van minuten
die wel verstrijken, maar als de dood zijn
voor het ongrijpbare heden

hoe is de zomer
waarin ik het gras kan ruiken
of de ogen van een kind die sprakeloos
over de toekomst vertellen
en de zucht van verlichting
na een zit op een Amsterdams terras

overwegen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 19 stemmen 367