Een kunstenaar zijn onvermogen
Hij draait bochten
in een ijzerdraad
die zo welhaast
tot paperclip
of artistiek hoogtepunt
is geworden.
Een hoogtepunt van een artiest
die dankzij drank en drugs
zijn eigen onvermogen
is vergeten.
In donker nat,
bezeten door een geest die
als wrat op zijn verleden zat,
werpt hij
zijn dromen
met zijn kwasten
in het zwarte gat,
dat tussen tegels is geboren.
Zo tussen twee en vier,
met port en droge rode op zijn tong,
met blauw en geel onder zijn nagels,
ontvangt hij, eventjes,
de liefde, in zijn kamer, op canvas.
Bekoren.
Liefhebben om weer te verliezen.
Hij droomt het donker in de nacht,
en danst de zomer in het schuim.
Een groot onvermogen,
een grote kracht.
Zie ook: http://v-rijswijk.hyves.nl
Schrijver: Roel van Rijswijk, 18 mei 2010
Geplaatst in de categorie: overig