Wijde mazen
Iedere levende letter
in vis vaak gevangen
in vertroebeld water,
het wijze net met wijde
mazen was te groot,
om daaruit een nieuw
begin te blazen, ketter
tot in de schoot, iedere
gedachte teruggevallen
als afgeschoten pijl
bedoeld om terug te
vallen op de aarde
zwaar als lood om
begrijpend naar luisteren
zonder iets te doen als
dat kon en simpel lief te
hebben in de zon. In alles
wat stilstaat verandert
niets, wat vergaat wordt
sterfelijk, in de namen van
de dood vind ik geen troost,
hoop dat woorden blijven
zonder schrijven in alle
geletterde dingen die ik liefhad.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 19 mei 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
ruim voor mij. Wel heel indringend opgeschreven.