inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.845):

achter de wereld

de klok staat stil
ik twijfel
op straat wacht de wind
uit alles en binnen handbereik

misschien moet ik de weg van de wolken volgen
of tussen oeverwilgen
omlaag gedragen

waar vogels zich verspreiden over de laatste
dunne waterrimpels

omdat ik te zwak ben om te baden
in de dagen van mei, in de geur van pinksterbloemen, waarheid
te dichtbij, opgelost

laag langs het geluid van angst
en je zwijgend gelaat waarin ik verdween
tezamen met je belofte waarin ik niet groeien kon

toen dagen vervlogen en elk bloemblad rook
naar verbrand hout

het is een waan, zei je
om te beweren dat cirkels rond zijn
het afscheid ligt voorop langs iedere doodgewone weg


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 24 mei 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.2 met 19 stemmen aantal keer bekeken 463

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

marije Hendrikx, 15 jaar geleden
ja.. zo rakend ... zo mooi....
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
De wind draagt fluisterzacht de liefde waarheen ze wil. Wat een mooi gedicht!
astrid, 15 jaar geleden
Prachtig geschreven!
pama, 15 jaar geleden
Alles ligt binnen handbereik, alles we daarvoor de moed hebben, willen dat zelfs geloven. Mooi geschreven.
annabel, 15 jaar geleden
Ontroerend mooi!
pelgrim, 15 jaar geleden
-een oester geopend-, zie daar haar parel!
elze, 15 jaar geleden
Het afscheid ligt verscholen in het plotseling verschijnen, het brengt en neemt - schitterend gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)