inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.152):

de dagen zijn....

de dagen zijn lang
warm en broeierig loom
de aarde snakt naar regen
droogte is voelbaar,
gesluierd in gelig wit
brandt de zon
haar laatste stralen
ze verliest haar kracht,
licht en donker grijze wolken
drommen dreigend samen
de wind steekt op, en huilt
om wat komen gaat.

het wordt stil
roerloos stil,
een felle straal schiet
flitsend naar benee
droog knetterend
valt de eerste slag
heftig trilt het huis,
een kakofonie
van licht en geluid
omgeeft de natuur,
oeroude bomen kraken
hun takken zwiepen als
zwepen die gehanteerd worden
door de woeste wind, ontwortelen
en komen boven aarde
als monsterlijke gedrochten,
de wind raast met ongekende vaart
jaagt de demonen uiteen
en breekt de hemel open.

Regen ruist weldadig neer, en wast de wereld schoon.

Schrijver: lijda, 9 juni 2010


Geplaatst in de categorie: natuur

3.8 met 9 stemmen aantal keer bekeken 361

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Helly, 15 jaar geleden
Prachtig weergegeven, Lijda.
Je voelt helemaal hoe na de benauwende warmte van de dag, het weer gaat omslaan en het onweer, in alle hevigheid, losbarst.
Jaco, 15 jaar geleden
heftig deze onweersbui,goed neergezet,de takken die zwiepen als zwepen.
pelgrim, 15 jaar geleden
wow, het vuur aan de schenen gelegd, met dit prachtige gedicht!
Martien Montanus, 15 jaar geleden
De natuur regelt zichzelf, krachtig en mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)