inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.361):

de zee die altijd terugkomt

.



zo ver
boven duinen uit
eindeloze golvingen, soms gedragen door het schuim
dat duizend schelpjes brengt en korrels
oude tijd

helm verkleurt er met de jaren, rozenbloei
scheidt vlinders van het zand

vingers strelen nog jouw bruine huid- een kus
in zonlicht, achter maanbeschenen woorden
streelt een hand

neem maar wat er komt en neem
de jaren mee

ik bloei er in mijn zomer, boven blauw geweven zee
en dans de dagen tot hun einde


Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi, 20 juni 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 208

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Hanny, 15 jaar geleden
Heel mooi...neem maar wat er komt en neem de jaren mee, ik bloei er in mijn zomer....prachtregels.
marije Hendrikx, 15 jaar geleden
prachtig... vooral de laatste twee regels....
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Wat een prachtig warm schrijven, heel mooi!
kerima ellouise, 15 jaar geleden
prachtig gedicht! Genoten van de beelden!
windwhisper, 15 jaar geleden
Geweldig stukje schrijven, de zee zo boeiend zo met elke druppel vol leven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)