In de stilte van de zon

Moeizaam ademt moeder aarde
haar korst kreunend, verzuchtend
gebarsten als verdroogde lippen.

Prevelend en fluisterend een zuchtje warme wind
verdord blad dat troosteloos dwarrelend
de ronding van de aarde vindt.

De grond is verhit
de zon verzengend heet
druppels op gloeiend heet getinte huid
geen water maar zoutig zweet.

Loom wordt elke stap gezet
natte tong over gebarsten lippen
moeder aarde kreunt, krijgt het te verduren
verlangend naar de koelte van witte wolkenmuren.

Een druppel water verdampt op het tipje van m'n tong
De aarde verschroeit in de stilte van de zon.

aarde droogte zon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 28 stemmen 196