glinsterend zout
ik zie, ik zie jouw wereld
en de donkere nachten eromheen
je behoudt de schreeuw, de dwaling
wanneer het tij tot sterven roept
tot droogte
eenmalig, mijn lippen bleek
maar de zee sterft niet, mijn lief
en ik zal teder zijn
uit het licht
langs je heen glijden, omlaag
naar de duinen en het zingen ervan
ik zal het water zijn
als een brug
drijvend op daglicht en maanhoge
dromen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 8 juli 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
Prachtig schrijven.
een parel in het paradijs, waaraan geen droom
kan tippen. " Heel mooi Kerima.