Over zilveren golven

met stapels licht
verderop, hier en daar
door kleurgebroken bogen
de levens-golven vloeien wel
op maatgevoel veelstemmig
de wind fluit blijde tonen door het want
evenals hun schippersvrouw
kleine regenbuien trekken
in rap tempo weg

met de wind in de zeilen
zeilt het jacht elegant door het water
op glansgespannen wiekslagen
ik kijk met een starende blik rond
toch komen er woord/gedachten in mij op
zoals vertrouwen en overgave
om te luisteren naar de zee

gezonde zilte vreugde slingert heen en weer
aan het trillende touw
over zilveren golven
trouw viert kennis
aan ‘t zeiljacht geballast
(nu weet ik ‘t)
de grote diepe Noordzee bruist van leven
dat “min” ik, en “lief” ik
de zee krijgt me klein, heel klein
waar ik ben en ga

veilig voel ik over mij Gods pracht en kracht
als de zon doorbreekt zonder geluid
verdwijnen achter mij witte dampen
over het wateroppervlak
‘k heb weer een wijds uitzicht
langs wegen aan de horizon
van het eindeloze verschiet

gedachten dobberen wat op de golven
voelt als een warm bad
het lied der zee spreekt tot mijn ziel
dat alles bijna zegt
bijna alles

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver/

Schrijver: Quicksilver, 28 juli 2010

dvdvthhotmail.com

psychologie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 350