inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.942):

Twee Dansers op de dansvloer

Hij poseerde graag als hout,
zoals dat ene hout waarvan de dansvloer is gemaakt
Deed zich voor als die boom,
Met brede stronken, maar zwak, toen hij eenmaal was omgezaagd

En zij, zij poseerde als danseres
zoals die ene vrouw, die op TV haar faam verwierf
Maar stopte haar swingende heupen,
toen na elf jaar, haar idool stierf

In de hal zijn de lichten uit
maar door de open deuren schijnt er zon -
diezelfde zon, herrijzend achter de duinen en dijken,
brengt ons naar de treden van een nieuwe dag

Over de treden van de trappen leid ik haar
en betreden wij - in ritme van prettige jazz -
de dansvloer
Het licht springt aan.

Hand in hand, draaiend en variërend en leidend en volgend
door de zaal en al zijn hoeken,
zoals het leven, al wat wij zoeken
en stopt de muziek, dan zijn wij klaar -
maar hebben op de dansvloer nog steeds elkaar.

Schrijver: Max Wilting, 28 juli 2010


Geplaatst in de categorie: vriendschap

1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 688

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)