inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.283):

de vijver

de droom vannacht
kon ik niet sussen

tussen zwarte waterplanten
dwong hij mij om gebaren
over te nemen

aldoor voelde ik de pijn
van ieder bewegend blad, verward
en opzij gedraaid

klokken lagen verspreid
op iedere begaanbare
rimpel

haalden mij
terug

naar de diepe grond
waar lakens lagen, dicht
bij elkaar

met vlekken als donkere ogen, als een koud weerzien
die rond kinderballonnen krioelden
en alle kleuren hoonden
nergens heen

ik verzonk in doorzichtige lijfjes
toen het watervlak
brak

moeizaam
boven het blauwe leven


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 10 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.3 met 18 stemmen aantal keer bekeken 414

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Astrid v, 15 jaar geleden
Prachtig en beklemmend, deze vijverdroom.
In beeldende zinnen geschreven
Daar...waar het watervlak breekt, moeizaam... boven het blauwe leven.
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Indrukwekkend deze benauwde droom!
switi lobi, 15 jaar geleden
Voelt zwaar.. toch prachtig.
marije Hendrikx, 15 jaar geleden
prachtig beschreven dit snijdende pijnlijke herbeleven ....
ingridvoerman, 15 jaar geleden
mooi geschreven,mooi die laatste zin..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)