Revanche
( voor Jaques Perk )
Van heel hoog heb jij gezongen,
engel, je bent zelfs niet afgedaald,
je verzen zijn uit de lucht gehaald
en je was er van doordrongen,
zij het met een gekweld verstand,
botsend, gevangen in alle beelden,
uitstijgend boven volstrekt misdeelden,
dat Mathilde liefheeft aan de overkant,
dat zij afwees wat zij niet begreep,
Kloos wel, maar je was niet zo leep!
schud haar uit je mooie, blonde lokken!
uit je grote sik de zware nasleep!
en laat je door de liefde niet schokken,
ook al zit je nu met alle nare brokken,
jij dichtte met het helderste gevoel
en zij was enkel op aarde en zo koel.
Geplaatst in de categorie: verdriet