Oude liefde roest niet!

’t Was even aftasten, ben je ’t wel, ben je ’t niet, ‘t was eventjes gluren, zie ik ’t goed, of ben ‘k in de war.

’t Was eventjes, maar echt heel eventjes, toen viel ’t kwartje bij ons allebei. En opnieuw was ’t horen, zien en overwinnen.

Jaren vielen weg, alsof we niet al middelbaar zijn, de rimpels, zien we niet, jouw stok en mank lopen evenmin.

Kunstgebitten, doen niet ter zake, de grijze haardos evenmin.

Na een ampel kwartiertje, waren we terug in de tijd, met een meevaller: mijn schooltas hoef je niet meer te dragen.

’t Was alsof er geen verleden bestond, of er geen heden bestaat, we praten verder, waar we ooit zijn gestopt, met dit verschil, de conversatie is iets anders.

Maar tjonge wat is dit leuk! We zijn iets meer roestig we zijn iets trager, we zijn niet ‘piep’ meer maar ach:

Oude liefde roest niet, toch?

Oude liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 860