inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.548):

Als er niets meer is...

Hou mij vast
als er niets meer is
om van te houden
kom met mij praten,
drinken en zingen
in het huis
van weemoed
en verloren
herinneringen

laat de bloemen
lachen in hun vazen
gooi de glazen stuk
voor wat geluk
dansend door scherven
van dromen
langs de rand
van de afgrond
waar ik zo lang
alleen stond
voordat iemand
mij vond

hou veilig afstand
kom niet te dichtbij
dat is beter
voor ons allebei
hou mij vast
en laat mij vrij
maar als het kan
blijf dan...
bij mij

Schrijver: Astrid Voerman, 24 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

4.7 met 19 stemmen aantal keer bekeken 441

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Wat een prachtig schrijven Astrid!
Fari Hs, 15 jaar geleden
Mooi, romantisch en dromerig zijn je woorden in een aangenaam gedicht.
pelgrim, 15 jaar geleden
als er niets meer is om van te houden -laat mij dan jouw laatste zucht van adem zijn......
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Prachtig dit vasthouden en vrijlaten, het is de kunst daar de goede mix in te vinden!
ingridvoerman, 15 jaar geleden
verlangend mooi geschreven
Maria Voerman, 15 jaar geleden
Een heel mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)