inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.569):

La morte-saison 4

ken haar al jaren
iedere morgen kijkt zij
tussen gordijnen
als pilaren
naar mijn open raam

ziet ze mij staan
of staart zij
naar een verte
met oude aarde
in gedachten




bij het vallen
van de avond
sluit ze buiten uit

wellicht om pijn
te verzachten


Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 25 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 506

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
In jouw woorden lees ik haar stille verdriet.
Een gevoelig mooi gedicht!
lijda zieleman, 15 jaar geleden
mooi hoe je laatste fase in een leven beschrijft, afwachtend en berusting proef ik er uit.
kerima ellouise, 15 jaar geleden
een heel mooi vervolg van je reeks!
marije Hendrikx, 15 jaar geleden
mooi hoe je de emotie voelbaar maakt door haar- in zich zelf gekeerde - kijken naar een wereld in vervreemding waarmee zij zich niet meer verbonden weet.
ingridvoerman, 15 jaar geleden
mooi geschreven
Coby Poelman-Duisterwinkel, 15 jaar geleden
Zo mooi geschreven... een gedicht dat raakt!
pelgrim, 15 jaar geleden
mooi gevoelig gedicht, met weinig woorden veel zeggend!
Irmlinda de Vries, 15 jaar geleden
Hierin lees ik de heimwee naar een andere wereld.... mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)