inerte woordeloosheid

Alleen het zijn zonder woorden
als een dwaling in de wereld

de herinnering
drijft op
een rilling
in het bestaan

twintig vadem diep
onder de opperhuid
is het oorverdovend
het wit onder de oogleden
ruisend in de schelpen
de dag is geboren
in een onwisse worsteling
ergens op een strand

de zwaarte drukkend licht
smorend om het zwarte hart
de gedachte
die zich tijdloos voortpompt

voorbij de einder
loopt zich ook iemand leeg
de handen in kadans
strekkend in een zielloze horizon
het ijle tintelen in het gezicht
het wegkomen van de aarde hard
met wrede voeten van de loochening

de wereld is begonnen
met een strekkende vinger
uit het eiland van het lichaam

de tinteling, het gevoel, de melancholie
de handen en de woorden
die uit zichzelf vouwen naar de andere
alleen verbeelding draagt het hoofd

maar het geweld in het lichaam
heeft geen naam
dag vreemde man
ik moet nu gaan
want de wereld trekt aan mijn voeten

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 26 augustus 2010

drebddronefishmsn.com

woordeloosheid inertie verbeelding

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 269