Over drempels
Onzichtbaar
vaar je mij tegemoet
op mijn eenzame tocht
langs wijde oceanen
van de grenzeloze tijd,
onhoorbaar
dringt je wezen
door tot mijn intiemste
luisterpost,
je kent mijn wegen,
die je ontcijferd en
gelezen hebt,
vaak gezwegen,
omring je mij,
ik adem met
een brok van
afscheid in mij keel,
ik zal huilen als
mijn lot mijn kist
verzegeld heeft
naast jouw gestalte
van onzichtbaarheid,
onhoorbaar leid je
mijn geschonden lichaam
over drempels van de dood.
"Tempus te citius quam
oratio deficiet "
"Tijd zal u eerder
ontbreken dan woorden."
Cicero
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 4 september 2010
Geplaatst in de categorie: verdriet