Taalgrens
Een woord wat niet
bevriest, warmer dan
mijn bloed, zoek ik,
wie het vindt mag het
roepen wat alle pagina’s
beslaat uit woordenboeken,
wat ik lees is lopend vuur
verliefdheid zó heet, dat
de dood ontdooit en waar
mensen gaan, de haat
verbleekt, tot er zinnen
vallen, als bladeren
gestorven zijn in beide
handen, verbleekt maar
ongelofelijk rein, dat
woord is waar en stil
genoeg, taalgrenzen voorbij
toen je er naar vroeg, ligt
die toekomst buiten mij.
"Ad surdum
Tot in het gerijmde".
Cicero
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 7 september 2010
Geplaatst in de categorie: taal
Schitterend geschreven.