inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.878):

Spaken

In je korte grijze krullen
zie ik nog steeds de lange lokken
van het meisje om te smullen
dat met mij wil samenhokken

je ogen hebben meer gezien
dan wij ooit nog kunnen delen
en alle ervaringen van dien
steken spaken in ons spelen

het is je stem die mij beroert
alsof de tijd heeft stil gestaan
nimmer in passie uitgevloerd
en eeuwig met elkaar begaan.

Schrijver: dick panman, 9 september 2010


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 35 stemmen aantal keer bekeken 921

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

marije Hendrikx, 15 jaar geleden
mooie sfeer in dit vers - die blauwdruk van een beeld , fragment uit de tijd van vroeger waar herinnering aan kleeft die blijft .....
switi lobi, 15 jaar geleden
Ooo.. bijzonder mooi(e laatste strofe)!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)