voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.969):

naar mijn hart

warm hart dat ik jou toedraag
met zachte hand zou ik
het dapper scheiden
bevrijden van mijn statisch lijf

ontknopen zou ik
de verkrampte lijnen, de bron
ontdoen van dichtgeslibd
genoegzaam zijn

je vragen het als onbegonnen
maar wel gemeend
tot in het aller-zuiverste
te raken zonder pijn

Schrijver: annabel, 14 september 2010

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

4.0 met 5 stemmen

359

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

lijda zieleman, 15 jaar geleden

zo je hart te willen schenken, in volledige overgave, mooier kan het niet zijn, jij hebt het met gevoel verwoord.

Marije, 15 jaar geleden

Mooi geschreven deze overgave van ganser harte....

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden

In warmte voelen, hoe zuiver kan zijn.
Ontroerend mooi gedicht Annabel.

kerima ellouise, 15 jaar geleden

Terug naar de bron waar het hart nog niet omwikkeld is met levenszware lijnen, maar met open zuiverheid. Ongedeukt. Rakend mooi gedicht.

elze, 15 jaar geleden

Te raken zonder pijn - het leven is lijden vanaf de geboorte tot onze dood, dit allen dragen we samen. Goed gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: